öz güven

Mütevazi ama atılgan olmak gerek herhalde

masa da masaymış ha derken 'ha' yı uzattırır.haaa.....

asosyallerde çok düşük olduğu söyleniyor.

eksikliği çok daha kötüdür. aşırı özgüvenli olsanız en fazla çevrenizdeki bazı insanlar tarafından sevilmezsiniz. bu da pek sorun olmaz sizin için çünkü aşırı özgüvenli bir insansınız sonuçta öyle değil mi? bir şeyi yapmadan önce ve sonra onlarca kez düşünmezsiniz. stres nedir onu da bilmezsiniz. hayat size güzel lan.

kararında olması en güzeli. fazlası ukalalığa eksiği de ezikliğe neden oluyor.

mutluluğu pilavda aramakla varoluşuna bir anlam yükleyebilen ve hobi niyetine kaos çıkarmakla kendine ulvi vazifeler edinen bazı yazar arkadaşlarda şu sıralar etkileri bolca görülen kendine güven hissi. )): sanırım ateş edecek. :((

fazlası egoya giriyor ama kesinlikle yeterli düzeyde gerekli. aksi halde hep başkalarina gore yasayan, kendi fikirlerini dahi dile getiremeyen koyun gibi bir insan ortaya cikiyor.

çok fena özgüvenim sikilmiş durumda. ananı sikiyim yakışıklı olmamak

psikolojide en ilgimi çeken konudur. bir de kıza bak yanındaki lavuğa bak deme sebebidir. lavuk kardeşimizin tek farkı özgüvendir.

duygusal ilişkileri başlatan ya da bitiren bir şey. düşük ya da çok olması zararlıdır. karşınızdaki kişiye zarar verirsiniz. aklınıza getirdiginiz herhangi bir şeyi "ben bunu yapabilirim" diyebiliyorsaniz özgüven eksikliğiniz yoktur.

özgüven iyidir tabi ama ego ile özgüven arasındaki ince çizgiyi geçtiğin zaman sıçtın

orta hallisinin yakışmadığı insan yoktur.

dozunda olduğu sürece gayet gerekli olan bir kavram

özgüven ve egoyla alakalı yazı yazmak istedim ama yazamadim yazmışım gibi okuyun

kadınlar genelde erkekler için özgüveni düşük derler lakin bilmiyorlar ki bu hiç kendilerinde yok her şeyi erkek kesiminden beklemekte saçma madem beklentiye girip bu beklentin karşılığında girdin şekiller nedir diye sorarlar insana ?

özgüven ile ego arasındaki farkı algılayamayan birçok insan görüyorum. ki ben aralarında ters orantı olduğunu düşünüyorum. birinin özgüveni ne kadar düşükse egosu o kadar fazladır.

bir insanın hedefine ulaşabilmesi veyahut ezilip büzülmemesi için her insanda olması gerektiğini düşündüğüm özgüven ancak bunun dozu aştığında iş egoya varıyor ve çirkin muhabbetler ortaya çıkıyor

varlığı dert yokluğu yara olan özellik. utangaçlıkla ters orantılı gelişen bu özellik bazı insanlarda fazla olması nedeniyle diğerlerimiz de özgüven kaybına neden olabiliyor. " ulan şerefsiz eğlenmek için neden özgüvenimi sikiyorsun. " sözünü kurmaya neden olabilecek bir şey bu lanet özelliğin eksikliği. kimseyle fiziksel özellikleri ile dalga geçmeyin alınmıyor gibi olsa da insan üzülür ve kırılır. geri kazanılması ise çok zor birşey insanın önce kendini sevmesi gerekiyor ki başkaları da seni sevsin, kendine saygı duymayan insana başkaları da saygı duymaz.

ne fazla, nede olmaması gereken şey. haksızlık yapılsa dâhi, özgüven eksikliği dolayısıyla iki kelâm edemeyenler biliyorum. bunu aşmak önemli.

bende hiç olmayan sıfır bir şey ve böyle yaşanmıyor çok zor

Hayatta her zaman özgüvenimin az olmasından kaybettim. Daha iyi bir eğitim hayatım olabilirdi. Kendime güvenip, kendi kararlarımı dinleseydim. Bazı yeteneklerim var biliyorum ama hiç birini geliştirmedim ya da göstermedim. O yüzden şimdi kendimi boş beleş hissediyorum. Sevdiğim insanı da bu yüzden kaybettim.

ayrı yazılır. (bkz: öz güven)

Öz güven kendini sevmek, yaptıklarını beğenmek,kendini beğenmekle başlayıp etrafındakilerin de seni onaylamasıyla tamamlanır doğru kullanmasını bildiğinde tam bir nimetken yanlış kullanıldığında insanı rezil hale çevirir. Bir de eksikliği var bu öz güvenin bazıları bu eksikliği karşısındakini aşağılayarak yükseltmeye çalışır bazıları kıskançlığıyla yükseltmeye çalışır. İkiside leş bir durumdur ve ikisi de yapan tarafından fark edilmeyen bir durumdur. Bu öz güven eksikliği ego ile birleşirsek aman aman ellemeyin paşamızı/piremsesimizi..

kişinin kendine güvenme hissidir, başkalarının onayı gerekmez. kişisel olarak yeterince gelişmiş bireyler başkalarından onay beklemez, taktir açlığı çekmez, ön yargısızdır, yargılandığında da sallamaz. öz güvenli kişiler dış bağlantılardan bağımsız şekilde mutlu olmayı başarmış, kendi kusurlarını da sevip kabullenmiş kişilerdir.

*özgüven

Tdk yazımını bu şekilde gösteriyor ve ekliyor insanın kendine güvenme duygusu olarak. Sonuç olarak birilerine bir şeyi kanıtlamak zorunda değil hiçbirimiz önce kendinize bir bakın ve kendinize sorun ben neyim diye Sanırım şöyle bir şey duymuştum birisi neyi en çok eleştiriyorsa eksikliğini hissettiği içindir. İnsanlar eğleniyor çok şey yapmamak lazım Gidem sözlük erkeklerinin fotiklerine bir entry atam güvenim kendine gelsin tekrardan

Ayrı yazılır, tdk böyle söylüyor öz güven ayrı yazılır, bu kelimeler birbirinden ayrı yazılır modlar lütfen başlığa bir el atın

Bu iki kelime ayrı yazılıyor lütfen ama lütfen bunları ayırın yazarken, sözlükte bir iki başlıkta var böyle birleşik yazılmış ben denk geldikçe söylüyorum Hiçbir siki tam olarak düzgün yapamıyor olabiliriz ama bari kendi dilimizi düzgün yazalım ha yapamıyorsak tdk var bakın ordan yazılışına öyle yazın ben öyle yapıyorum Bazen de ve ki yazarken yazım yanlışı yapıyorum bu kabulüm ama ne olur bazı kelimeleri yazarken dikkat edelim, Rakunettin abi senin bugün girdiğin bir entryde vardı bu arkadaş birleşik yazmışsın ama diyemedim başlığı düzelt diye

Russ Harris der ki; öz güven hareketi önce, öz güven hissi sonra gelir. Yani "öz güvenim yok" demek yerine önce neden böyle diyorsanız o işe kolaydan zora doğru vakit ayırın (sosyalleşme vs.), bir süre sonra öz güveni hissetmeye başlayacaksınız. Ezcümle (bkz: nerede hareket orada bereket)

kant'ın eğitim üzerine isimli kitabında geçen bir cümleyi paylaşayım: "oysa dünyanın ve dünya insanlığının geldiği bu son dönemeçte duyulan şey insanın daha atılgan, daha cüretkar, daha pervasız olması değil, tersine, önce kendisini sonra etrafını durup dinlemesi, inadına temkinle, temenni ile hareket etmesidir" (ahmet aydoğan'ın çevirisi ile türkçe okudum, bilginize) bir örnek olarak: kişisel gelişim saçmalığının piyasaya sürdüğü insan modeli kusurlu bir modeldir; özgüven ve motivasyon yüklenerek 'rekabet' sahasına çıkarılırlar. pazarlamak'a müthiş bir düşkünlükleri vardır. istatistiklerle araları çok iyidir. ortalama 1m derinliğe sahip bir havuzda boğulan istatistikçinin hikayesini duymuş muydunuz? trevanian'ın cümlelerini pek hatırlamıyorum. onun da benzer şekilde düşündüğünü hatırlıyorum. şu sıralar da dillerden düşmeyen şibumisine baktığınızda görürsünüz; karakter iyi bir dövüşçü, ajandır, entelektüeldir, iyi bir go oyuncusudur ama son derece temkinli ve temenni doludur. bence foucalt'ın bahsettiği 'normal' insandır kendi düşüncem ise 'mevcut zihin yapısına meşruluk, önem atfederek, ondan emin olarak, kendini ölçüsüz duyumsamakla tezahür eden kendi ile bir sınırlı kalış' böyleleri ayağı takıldığında dönüp arkalarına bakarlar, kesinkes suç takıldığı yerdedir. yol bozuktur istisnasını da varsa pimpirikliler için ekleyelim buraya, evet yol da bozuk olabilir, yürüyüşünden emin olanın bakması gerekmiyorsa o da ayrı tabi...

fazla varsa üzerime fırlatın

TDK birgün beni çıldırtacak. Neye göre kime göre ayrık yazılacak. Hangi mantıkla. Atatürk TDKyı eminim bu amaçla kurmamıştı. Hadi diyelim öz güveni ayrı yazıyoruz. O zaman özdeyişi de ayrı yazalım. Yok eğer o illa özdeyiş olacak diyorsanız bırakın biz de özgüven diyelim. Eğer TDK olmasaydı herkes ne güzel özgüveni kabul etmişti.

Bana göre söylenilmesi ve yapılması gerekeni uygun yerde ve zamanda yapabilmektir. Ne eksik ne fazla. Öz güven fazlalığı diye bi şey de yoktur o fazla öz güvenli diye düşündüğümüz vatandaşlar ya saçma sapan işlere gereksiz burnunu sokarlar ya da düşüncesiz şekilde boş boş konuşurlar ve kendilerini öz güvenli zannederler. Bunlar olsa olsa zevzek olurlar. Ha zevzeklik de kötü bi şey değildir tabi yine yerine göre. Örneğin arkadaşlarla beraber zevzeklik mükemmeldir amaç zaten muhabbet edip eğlenmek. Her neyse sonuç olarak vardığımız nokta her şeyin yerinde, zamanında ve kararında olanı iyidir.

Şimdi bu başlığa biraz içimi dökeceğim. Sabah sabah bu ne böyle içim karardı dememeniz için okumamanızı öneriyorum. Madem okumamızı istemiyorsun neden yazıyorsun diye sormayın, ben de bilmiyorum. Evet öz güvenim yok artık. Pandemiyle beraber eve döndüm ve yaklaşık 3 senedir kendimi böyle ortada kalmış gibi hissediyorum. Aile evindeyim ve buraya ait hissetmiyorum. Hep bir gidecekmişim hissi vardı çünkü içimde ama asla gidemiyorum. Kpss olmadı. O defter kapandı. Burada benim için bir iş olanağı yok en azından kendi bölümüm için. Büyük şehirlere gitsem verdikleri üç kuruşla zaten ev tutup geçinemem. Çünkü asgari ücretin altında ücret teklif edenler bile oluyor. Kaldı ki beni niye alsınlar ya. Hiçbir şekilde kendimi yeterli ve yetkin hissetmiyorum. Zaten uzaktan eğitimle mezun oldum staj falan yapmadık. Sınıf arkadaşlarıma bakıyorum biz aynı sınıftaydık siz neyi benden farklı öğrendiniz de şimdi bir yerlerde çalışabilme öz güveniniz var diyorum içimden. Hadi diyorum tamam, buradan bana ekmek yok. Başka bir iş yapayım, mesela a101 bim vs oralarda çalışırım. Diyorlar ki sen asla yapamazsın. Evet belki de yapamam. Of off içim şişti gerçekten 3 gündür ne haldeyim bilmiyorum. Sürekli aklıma geliyor ve ağlamamı durduramıyorum. Şu an 24 yaşında koca bir hiç gibiyim. Elimde hiçbir şey yok. Her şeye geç kalmış, yaşlanmış hissediyorum. Bu saatten sonra ile başlayan cümleler kuruyorum hep. Kendime geldim iyiyim diyorum yok yine geliyor üşüşüyor başıma o iğrenç düşünceler. İnsanlarla konuşmak, onların “hayırlısı böyleymiş” laflarını da duymak istemiyorum. Ay neden hiç dışarı çıkmıyorsun diyenlere de çok sinirleniyorum. Bıktım ya hepinizden. Özetle hiçbir şey yapmaya hevesim yok, kendime güvenim zaten yok. Yapabileceğime inancım hiç yok.

Kendini olduğu gibi kabullenip sevmek. İnsanlar gün geçtikçe özgüven kazanırken bende terse işlemiş. Nedendir acaba? Eskiden hiç dert etmediğim şeyleri bile şuan kendimde itici buluyorum. Neden nefret ettim bu kadar kendimden?

en kötü anlarda bile başı dik yürüyebilmek